Γιατί δεν πρέπει να πετάς το νερό όπου έχεις βράσει τα ζυμαρικά
Πληροφορίες
Κρύβει ένα από τα μυστικά επιτυχίας της μακαρονάδας σου.
Το θολό, λασπωμένο νερό που αφήνουν πίσω τους τα ζυμαρικά μετά το βράσιμο, αυτό που συνήθως καταλήγει στο νεροχύτη της κουζίνας μετά το στράγγισμα, μπορεί να γίνει η βάση για την τέλεια μακαρονάδα.
Ο λόγος; Μπορεί να μη… σου γεμίζει το μάτι, αλλά το νερό όπου έχουν βράσει τα μακαρόνια περιέχει αλάτι και άμυλο και αρκεί να το προσθέσεις σε οποιοδήποτε είδος ζεστού λίπους –ελαιόλαδο, βούτυρο ή μπέικον– για να έχεις μια πλούσια, κρεμώδη σάλτσα. Αυτό είναι ένα από τα μυστικά που κάνει μια μακαρονάδα σε καλό ιταλικό εστιατόριο να ξεχωρίζει από εκείνη που θα σου σερβίρει… η θεία Μαρία στο κυριακάτικο τραπέζι.
Κράτησε λοιπόν ένα με δύο φλιτζάνια από το νερό στο οποίο έχεις βράσει τα ζυμαρικά και χρησιμοποίησέ το στη σάλτσα σου. Για παράδειγμα, για τέλεια φετουτσίνι αλφρέντο, σιγοβράζεις ένα φλιτζάνι από αυτό το υγρό μαζί με βούτυρο, προσθέτεις σιγά σιγά τριμμένη παρμεζάνα ανακατεύοντας διαρκώς, ρίχνεις, τέλος, τα φετουτσίνι ή άλλα μακρόστενα ζυμαρικά και σερβίρεις. Δοκίμασέ τα, και θα σκεφτείς ότι κάπως έτσι θα γεννήθηκε το ιταλικό επιφώνημα Mamma Mia.
Επιστρέφει πανηγυρικά η εποχή της σαλάτας, βλέπε καλοκαίρι. Και παρόλο που μια σαλάτα καλό είναι να υπάρχει όλο το χρόνο στο μενού σου, καθώς ανεβαίνει η θερμοκρασία κερδίζει όλο και πιο συχνά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο τραπέζι σου.
Μια συνταγή με αρώματα της Μεσογείου, που θυμίζει και τα ελληνικά αυγά μάτια με ντομάτα, μόνο που εδώ είναι σχετικά πιο καυτερά απ’ όσο τα συνηθίζουμε.
Για ένα ρομαντικό ή οικογενειακό χορταστικό πρωινό αλλά και για ένα εύκολο βραδινό με φίλους κι επιτραπέζια παιχνίδια, αυτή η συνταγή με κύριο συστατικό τα λαχταριστά κρουασάν θα σας ενθουσιάσει.
Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ ρεστοκριτικός Jonathan Gold μας προσκαλεί σε μια ξενάγηση στη γαστρονομική κουλτούρα του Λος Άντζελες, μέσα από το ντοκιμαντέρ «City of Gold» (2015) σε σκηνοθεσία της Laura Gabbert.
