Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάποια κρασιά αποκαλούνται αφρώδεις οίνοι και άλλα σαμπάνιες. Στην πραγματικότητα και τα δύο είναι ανθρακούχο κρασί, που περιέχει φυσαλίδες από διοξείδιο του άνθρακα.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάποια κρασιά αποκαλούνται αφρώδεις οίνοι και άλλα σαμπάνιες. Στην πραγματικότητα και τα δύο είναι ανθρακούχο κρασί, που περιέχει φυσαλίδες από διοξείδιο του άνθρακα.
Όμως η «σαμπάνια» είναι ονομασία προέλευσης, δηλαδή κρασί που προέρχεται από τη γαλλική περιοχή της Καμπανίας. Μια ονομασία που έχει συνδεθεί με τη μακροχρόνια παράδοση και την υψηλή ποιότητα στην οινοποιία.
Επιπλέον οι σαμπάνιες, πέρα από την αρχική διαδικασία ζύμωσης περνούν και από μια δεύτερη διαδικασία, τη λεγόμενη Méthode Champenoise. Οι ακριβότερες μάλιστα από αυτές ωριμάζουν για δεκαετίες, σε μεμονωμένες φιάλες η καθεμία, προτού ανοιχτούν και δοκιμαστούν.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες, λιγότερο ακριβές και χρονοβόρες μέθοδοι παραγωγής αφρώδους οίνου, όπως η ζύμωσή του σε δεξαμενή. Όμως το αποτέλεσμα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αγγίζει την ποιότητα της σαμπάνιας, από την Καμπανία.
Κι αυτός είναι ένας μόνο από τους παράγοντες της επιτυχίας της σαμπάνιας, στους οποίους συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, το θρεπτικό έδαφος της Καμπανίας, που παράγει εκλεκτές ποικιλίες σταφυλιών.
Η μέθοδος Méthode Champenoise εφαρμόζεται και εκτός Γαλλίας, για παράδειγμα στην Ιταλία ή τις ΗΠΑ, αλλά σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα, ακόμα και αν είναι υψηλής ποιότητας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαμπάνια αλλά αποκαλείται και πάλι «αφρώδης οίνος».
Οπότε, αν δεν μπορείς να αντέξεις το κόστος μιας σαμπάνιας αναζήτησε τους οικονομικότερους αφρώδεις οίνους, κατά προτίμηση μια ετικέτα που χρησιμοποιεί τη Méthode Champenoise.
Όταν καρυκεύουμε μπριζόλες, τις απλώνουμε σε ένα ταψάκι και τις πασπαλίζουμε και από τις δύο πλευρές, διαδοχικά, με αλάτι και όποια άλλα μπαχαρικά θέλουμε.
Υπάρχουν δύο σωστοί τρόποι να χρησιμοποιήσουμε το σκόρδο στην κουζίνα μας: κοπανημένο στο γουδοχέρι και/ή τσιγαρισμένο. Αυτό τονίζει η Samin Nosrat, συντάκτρια των New York Times με σπουδές μαγειρικής.
Ένα από τα νέα κινήματα των Μιλέννιαλς είναι το λεγόμενο “waste-free”, στο πλαίσιο του οποίου όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι, στην προσπάθειά τους να κάνουν οικονομία και να σεβαστούν το περιβάλλον, ελαττώνουν όσο μπορούν τα ανόργανα και οργανικά απόβλητα που παράγουν.
Για πολλούς ταλαντούχους μάγειρες, η χρήση βοτάνων αποτελεί ουσιαστικό μέρος της παρασκευής ενός γεύματος. Αλλά η καλλιέργεια των δικών σας βοτάνων, είτε σε εσωτερικούς χώρους είτε έξω, είναι ευκολότερη από ό,τι νομίζετε.
Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ ρεστοκριτικός Jonathan Gold μας προσκαλεί σε μια ξενάγηση στη γαστρονομική κουλτούρα του Λος Άντζελες, μέσα από το ντοκιμαντέρ «City of Gold» (2015) σε σκηνοθεσία της Laura Gabbert.
