Όταν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα π.χ. σε μια μηλόπιτα και μια τάρτα σοκολάτας, ίσως επιλέγουμε την πρώτη, όσο κι αν αγαπάμε τη σοκολάτα, με το σκεπτικό ότι περιέχει μήλα και, άρα, είναι λιγότερο βλαβερή για το σώμα και την υγεία μας.

Αυτή η ιδέα, όμως, έχει τελικά βάση; Μήπως κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι τα επιδόρπια με φρούτα είναι λιγότερο βλαβερά, έως και ωφέλιμα;

«Η φράση υγιεινό γλυκό είναι σχεδόν οξύμωρη», απαντά η Dr. Kima Cargill, καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας και συγγραφέας του βιβλίου «The Psychology of Overeating: Food and the Culture of Consumerism». «Αυτό που κάνει κάτι γλυκό είναι η ζάχαρη η οποία, σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες, έχει συνδεθεί με τον καρκίνο και το Αλτσχάιμερ».

Μια διαφορετική προσέγγιση υιοθετεί η διαιτολόγος-διατροφολόγος Marisa Moore, η οποία όσον αφορά τα γλυκά, δεν συμβουλεύει την απόλυτη στέρηση αλλά τη μετρημένη κατανάλωση «Όταν δουλεύω με κάποιον, εξετάζω συνολικά τον τρόπο ζωής του. Στην περίπτωση των γλυκών, ας θυμηθούμε ότι αποτελούν ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Δεν θέλω λοιπόν κάποιος να νιώθει ότι δεν μπορεί να φάει ούτε ένα γλυκό. Ας το φάει, αλλά ας προσπαθήσει να παραμείνει σε ένα μικρότερο κομμάτι και να κάνει μετρημένες επιλογές».

Ενδεικτικά, η ίδια προσπαθεί να βοηθήσει τους ασθενείς της να μειώσουν τη συνολική πρόσληψη ζάχαρης σε έως έξι κουταλάκια του γλυκού ημερησίως για τις γυναίκες και εννέα για τους άντρες, σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Στην πραγματικότητα, ένα μπισκότο με σοκολάτα περιέχει τις ίδιες ποσότητες ζάχαρης, λιπαρών, φυτικών ινών και θερμίδων με ένα άλλο που περιέχει βρόμη και σταφίδες. Και δυστυχώς θα ήταν εξαιρετικά περίπλοκο να αποφασίσουμε ποιο είναι, μακροπρόθεσμα, πιο υγιεινό. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Paul Adams, επιστημονικό συνεργάτη του περιοδικού Cook’s Illustrated, για να συγκρίνουμε τη δράση ανάμεσα στα επιδόρπια με φρούτα και σε άλλα γλυκά:

«{Θα έπρεπε] να διεξαγάγουμε μια μακροχρόνια μελέτη όπου μια ομάδα ανθρώπων θα έτρωγε για χρόνια μόνο επιδόρπια με φρούτα, ενώ μια άλλη θα κατανάλωνε μόνο επιδόρπια χωρίς φρούτα, αλλά και οι δύο θα είχαν κατά τα άλλα όμοιο τρόπο ζωής και διατροφή, και κατόπιν να εξετάσουμε τις επιπτώσεις στην υγεία τους».

«Είναι ιδιαίτερα δελεαστικό να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας σαν μια μηχανή, σαν ένα αυτοκίνητο στο οποίο βάζεις συγκεκριμένα καύσιμα και περιμένεις ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα», προσθέτει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Αλλά δεν διαθέτουμε το είδος της κατανόησης, πάνω στη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, που θα μας επέτρεπε να αποφανθούμε ότι ένα συγκεκριμένο φαγητό ή συστατικό έχει μια συγκεκριμένη δράση στην υγεία».